Het Schadefonds Geweldsmisdrijven

Wie zijn zij?
Het Schadefonds Geweldsmisdrijven is een zelfstandig bestuursorgaan dat bestaat uit een Commissie en een bureau. Het Schadefonds Geweldsmisdrijven is opgericht in 1976. Het wordt gefinancierd en in stand gehouden door de minister van Veiligheid en Justitie. De Commissie bestaat uit tien onafhankelijke leden die benoemd worden door de minister van Veiligheid en Justitie.

Wat doen zij?
Het Schadefonds Geweldsmisdrijven geeft een financiële tegemoetkoming aan mensen die slachtoffer zijn geworden van een geweldsmisdrijf met ernstig psychisch of fysiek letsel tot gevolg, maar ook aan de nabestaanden. De tegemoetkoming die de slachtoffers krijgen, wordt gezien als een erkenning van het onrecht wat hen is aangedaan. Tevens draagt dit bij aan het herstel van het vertrouwen van de slachtoffers. In eerste instantie is de dader primair verantwoordelijk voor de schade die hij bij het slachtoffer heeft veroorzaakt. Kan de dader de schade niet vergoeden en is het ook niet mogelijk op een andere wijze de schade te verhalen, dan kunnen de slachtoffers een verzoek doen voor een uitkering/eenmalige tegemoetkoming.

De werkwijze
Het slachtoffer vult een aanvraagformulier en een machtigingsformulier in en ondertekent het. Het slachtoffer stuurt de formulieren op samen met een kopie van zijn/haar identiteitsbewijs en de bewijsstukken.

Een jurist van het Schadefonds neemt de aanvraag in behandeling. Er wordt gekeken of de aanvraag aan alle voorwaarden voldoet. Het slachtoffer krijgt binnen 26 weken per post een schriftelijke beslissing.

Wanneer komt u in aanmerking?
Je komt in aanmerking voor een eenmalige tegemoetkoming wanneer aan een aantal voorwaarden zijn voldaan:
- Het moet gaan om een opzettelijk geweldsmisdrijf. Dit is een misdrijf waarbij opzettelijk geweld is gebruikt of gedreigd is om het te gebruiken. Het is belangrijk dat de slachtoffer kan aantonen wat hem/haar is overkomen, door middel van een aangifte of getuigenverklaringen.

- Er moet sprake zijn van ernstige letsel. Het slachtoffer heeft door het geweldsmisdrijf psychisch of lichamelijk letsel opgelopen met als gevolg ernstige en langdurige of blijvende medische gevolgen.

- Het geweldsmisdrijf moet in Nederland hebben plaatsgevonden en op of na 1 januari 1973. Het nationaliteit en de woonplaats van het slachtoffer is niet van belang.

- De schade is niet te wijten aan het slachtoffer. Het slachtoffer mag dus geen aandeel hebben in het misdrijf door bijvoorbeeld uitlokking of deelname aan criminele activiteiten.

- Het slachtoffer krijgt een eenmalige tegemoetkoming, wanneer de schade niet op een andere manier wordt vergoed.

- De aanvraag moet ingediend worden binnen drie jaar na het dag van het geweldsmisdrijf.

Schadevergoeding
De slachtoffers krijgen geen volledige schadevergoeding, maar een tegemoetkoming in de schade. De eenmalige tegemoetkoming bestaat uit één vast bedrag. Dit bedrag is gekoppeld aan één van de zes letselschadecategorieën. Welke categorie van toepassing is, hangt af van de ernst van de letsel, de gevolgen ervan en de omstandigheden waaronder het geweldsmisdrijf plaatsvond. De uitkering kan variëren van 1.000 euro tot maximaal 35000 euro.

Bron: https://schadefonds.nl/