05-03-2019
Alles over oorzaken en gevolgen van letselschade en dat wat wij voor u kunnen doen op dit vlak.
» Lees verder

26-10-2015
Kindergebonden budget
» Lees verder

13-10-2015
Ontslag AOW-gerechtigde
» Lees verder

Meer nieuws

Flexwerk onder de nieuwe Wet werk en zekerheid

De Wet werk en zekerheid (WWZ) heeft belangrijke gevolgen voor de rechtspositie van werknemers met een arbeidsovereenkomst voor bepaalde tijd. De wet introduceert onder meer een ‘transitievergoeding’ en behelst een ingrijpende wijziging van de regeling voor opvolgende arbeidsovereenkomsten voor bepaalde tijd. Dit alles met als doel de rechtspositie van de 'flexwerkers' te versterken.

Onder de huidige wetgeving kan een werkgever de opeenvolgende arbeidsverenkomsten voor bepaalde tijd van een werknemer tot maximaal drie jaar verlengen, alvorens over te gaan tot een aanstelling voor onbepaalde tijd. Vanaf 1 juli 2015 zal dit veranderen. Om te voorkomen dat werknemers te lang en tegen hun zin met opeenvolgende tijdelijke contracten voor dezelfde werkgever werken, kunnen ze straks eerder aanspraak maken op een vast contract. Niet na drie jaar, zoals in de huidige situatie, maar al na twee jaar of na drie contractverlengingen kunnen zij aanspraak maken op een vast contract. Ook de tussenpoosregeling zal worden gewijzigd. De periode waarbinnen een contract als opeenvolgend wordt gezien, wordt verlengd van drie naar zes maanden. Hiermee wil het kabinet ‘draaideurconstructies’ tegengegaan, waarin werknemers in dienst worden gehouden, maar de ontslagbescherming wordt beperkt. Indien de werkgever de werknemer geen vast contract wil bieden, betekent dit dat de werknemer reeds na twee jaar, in plaats van de huidige drie jaar, thuis komt te zitten. Vervolgens kan de werkgever de werknemer pas na zes maanden, in plaats van de huidige drie maanden, weer opnieuw in dienst nemen.

Wat tevens nieuw is onder de Wet werk en zekerheid, is dat een flexwerker in sommige gevallen in aanmerking komt voor een transitievergoeding. De transitievergoeding is de opvolger van de ontslagvergoeding op basis van de kantonrechtersformule. Indien het contract van een werknemer van rechtswege na twee jaar eindigt, komt hij in aanmerking voor deze transitievergoeding. 

Middels deze wetswijziging tracht de wetgever de rechtspositie van flexwerkers te versterken, maar slaagt zij daar wel in? De transitievergoeding is uiteraard goed nieuws voor de flexwerker, maar hoe zit dat met de de nieuwe wetgeving aangaande opeenvolgende arbeidsovereenkomsten? Het is nog maar de vraag of een flexwerker inderdaad sneller in aanmerking komt voor een vast contract of dat hij nou juist sneller zonder baan zit. De tijd zal het leren.

BRON: Wet van 14 juni 2014, Stb. 2014, 216.